Toen ik zestien jaar geleden alleen ging wonen wilde ik één ding en dat was een kat in huis. Ik deed vrijwilligerswerk bij het dierenasiel en inmiddels bestaat mijn kattenfamilie uit zes. Ik vind het leuk om ze aan jullie voor te stellen en het verhaal over hun leven te vertellen.
Zes katten en zes verschillende karakters
Tijdens mijn ‘hoogtijdagen’ had ik negen katten in mijn kleine huisje en dat was best een beetje veel. Maar ondanks dat het erg druk was kon ik toch alle zorg aan hun geven die ze nodig hadden. Naast een aantal rustige katten had ik een aantal katten die in het asiel als onhandelbaar waren bestempeld en juist deze nam ik in mijn huis liefdevol op. Het waren speciale karakters met een gebruiksaanwijzing maar eenmaal bij mij in huis was van agressie niet veel meer te merken. Ik ben van mening dat opname in een asiel de dieren ook erg onrustig maakt en het oorspronkelijke karakter door de stressvolle situatie wat in het nauw komt. Thuis na de adoptie heb ik vaak het karakter van deze katten van onvoorspelbaar naar aanhankelijk zien veranderen.
Inmiddels heb ik zes katten, waarvan drie ‘jeweetwel’ katers en drie gesteriliseerde poezen. Toon de rode kater zien jullie regelmatig op mijn sociale media kanalen langs komen maar natuurlijk zijn de andere vijf ook net zo bijzonder. Ik zal ze aan jullie voorstellen en bij elk portret wat meer over hun levensverhaal vertellen.
Toon de rode kater
Toon de rode kater, wie kent hem niet? Toon kwam als tweede kat in mijn huis wonen. Mijn eerste poesje kwam uit het asiel en heeft een kort liefdevol leven gehad. Jonas was al oud en werd dementerend en uiteindelijk heb ik haar in moeten laten slapen. Toon de rode kater is de oudste van het stel maar nog heel erg vitaal en absoluut zeer aanwezig! Toon is gefixeerd op mij en volgt mij bij alles wat ik doe. Dat is soms wat lastig want vooral bij vriendjes zal hij niet snel toegeven. Toon komt oorspronkelijk uit Den Haag waar ik hem heb opgehaald bij een toenmalig vriendinnetje. Toon werd in huis opgesloten en kon niet naar buiten. Ik herinner mij nog het behang in de slaapkamer die van het begin tot het eind van de muren was gekrabd. Nog steeds kan Toon niet tegen gesloten ruimtes en wil hij het liefst bij mij op schoot zitten. Toon wordt in februari achttien jaar en is eigenlijk een bejaarde kater. Drie jaar geleden is hij heel erg ziek geweest en wist ik niet zeker of hij het zou redden. de heimwee die hij ervoer bij de dierenarts maakte dit nog erger. Ik heb hem toen opgehaald en na een paar weken was hij weer helemaal de oude. Toon is mijn maatje en ik kan hem nog niet missen.
Mientje de eenzelvige diva
Mientje heb ik opgehaald uit het asiel en woont ook al een hele tijd bij mij. Mientje is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken en is erg op haarzelf. Veranderingen of onverwachte situaties vindt ze niet leuk. Toen ik vorig jaar samen ging wonen lukte het niet om haar het huis in te krijgen. Ze bleef liever in het schuurtje om alles van afstand te bekijken. Inmiddels woon ik weer in mijn eigen huis en is ze weer helemaal op haar best. Ik heb het idee dat ze een beetje Perzisch bloed heeft. Ik vind haar erg mooi en ze ligt altijd als een bolletje opgerold op mijn bed. Mientje is denk ik ruim vijftien jaar oud en ook al een dame op leeftijd. Voor mij is ze niet bang en ze geniet dan ook als een gek wanneer ik haar kam of borstel. Ja Mientje is lief en gevoelig, zoals veel katten dat zijn.
Flo de lieve moeder
Ook bij Flo hoort een spannend verhaal. Nu ruim twaalf jaar geleden heb ik haar meegenomen vanuit mijn werk. Ik werk in een zorginstelling en daar is ook een dierenweide met een schuurtje. In dat schuurtje werd destijds hout opgeslagen en natuurlijk vonden de muizen dit ook best fijn. Flo werd in het schuurtje gezet om de muizen weg te houden maar dit was niet waar ze blij van werd. Tijdens haar omzwervingen werd ze zwanger en heeft ze in de schuur een nestje gekregen. Het nestje kittens heb ik verzorgd en uiteindelijk heb ik Flo en één van haar dochters mee naar huis genomen. Het werd tijd dat Flo een warm huis zou krijgen.
Op dit moment gaat het met haar gezondheid niet zo goed. Flo heeft veel last van chronische tandvleesontstekingen en krijgt hiervoor prednison depots. Aanstaande zaterdag is het weer tijd om een nieuw spuitje te halen. Flo is ontzettend lief en heeft een zeer zacht karakter. Ze plaatst zichzelf altijd op de achtergrond en daardoor wordt ze weleens vergeten. Ik ben heel erg bezorgd om Flo en ze krijgt de allerbeste verzorging die een kat zich maar kan wensen. Ik hou erg van haar.
Poekie, de eigenwijze en dappere dochter
Poekie heet eigenlijk Doortje maar daar luistert ze nooit naar. Daarom heb ik haar maar Poekie genoemd. Eigenlijk dekt deze naam haar karakter niet want het is soms een loedertje. Poekie is de dochter van Flo maar lijkt in geen enkel opzicht op haar. Wel kan ze het goed vinden met haarzelf en vraagt ze weinig aandacht. Misschien heeft ze dat van haar moeder geërfd. Poekie is klein maar dapper en hebben de andere katten een prooi gevangen waar ze geen raad mee weten? Poekie weet dit wel en maakt er meteen een einde aan. Het is een ontzettend zelfstandig katje die erg kan genieten van zachte mandjes en dekentjes. Ze vermaakt zich altijd prima. Poekie was de eerste kitten die ik heb opgevoed en dat merk je ook wel. Ze is sociaal en zelfverzekerd en dat vind ik fijn.
Tygo, de sterke avonturier
Tygo heb ik ook als kitten in mijn huis opgenomen maar dat is toch een ander verhaal. Tygo, enig kind was zo druk dat hij dreigde zijn oude moedertje te laten bezwijken. Hij sprong op haar, hing aan haar en beet haar de hele dag. Het was een manier van aandacht en spelen maar toch was de eigenaar genoodzaakt Tygo wat eerder dan acht weken weg te geven. Ook bij mij was Tygo de eerste maanden onhandelbaar en heeft hij me weleens tot wanhoop gedreven. Ik had mijn hele armen onder de krabben en beten. Het lukte maar niet om het wilde karakter wat te verminderen. Ik heb weleens op het punt te gestaan om hem naar het asiel te brengen maar nu ben ik maar wat blij dat ik dit niet heb gedaan.
Op Tygo ben ik trots, hij is een prachtige grote kater met een heel speels en makkelijk karakter. Hij is altijd in voor een speeltje, kan apporteren en heeft veel temperament. Tygo is veel buiten maar kan ook erg genieten van zijn te kleine mandje voor het raam waar hij maar net in past. Tygo heeft veel ‘wild’ in zich en moet zijn energie kwijt. Ik ben blij dat ik hem naar buiten kan doen. Naar de andere katten toe is hij sociaal, behalve tijdens het eten kan hij erg grommen. Tygo houdt ontzettend veel van autorijden. Ik kan hem geen groter plezier doen dan een eindje rijden. Tygo is mijn vriend door dik en dun na alles wat we samen hebben meegemaakt.
Billy, zelfverzekerde levensgenieter
Vorig jaar zomer kwam Billy als zesde lid van de familie bij ons wonen. Ik ontmoette Billy bij een vriendin waar hij als zwervertje telkens kwam aanlopen. Toen ik hem zag was ik verkocht en ik wist meteen dat ik hem wilde adopteren. Na een paar weken was het zo ver. Na een rit van anderhalf uur in de auto kon hij eindelijk tot rust komen bij mij thuis.
Het wennen ging niet zo gemakkelijk en toen hij voor het eerst naar buiten mocht is hij weggelopen. Ik was ten einde raad en had alles afgezocht. Na een tip van een lieve kennis die dierentolk is heb ik Billy weer terug gevonden. Jeetje wat was ik blij! Volgens de dierentolk had Billy een aantal zaken nog niet afgesloten en wilde hij weer helemaal terug naar zijn oude adres lopen. Na een aantal gesprekken met Billy besloot hij toch te blijven en nu valt hij ook niet meer bij ons weg te denken. Billy is een zelfverzekerde en soms wat dominante kater en ontzettend lief voor mensen en honden. Hij eet soms te veel en dat is zeker een aandachtspunt maar daar probeer ik nog een weg in te vinden. Wanneer je dit blog leest en je hebt tips dan hou ik me zeker aanbevolen. Ik hou van Billy.
Ik hou uiteraard van alle katten die bij mij wonen. Het geeft me een warm gevoel wanneer ik voor ze kan zorgen. Hun warme kontjes op mijn schoot, hun rustgevende gespin en gekke streken. Het is bijzonder dat ze stuk voor stuk hun eigen karakter hebben en hun eigenaardigheden. De katten zijn mijn lieverds en ik kan ze niet meer missen! Ik hoop dat je mijn verhaal leuk vond om te lezen. Heb jij ook een kat of meerdere katten? Deel je verhaal op mijn blog, het is leuk om dit als kattenmensen met elkaar te delen.
With love, Debbie